گاز آمونیاک با نام عمومی نیتروژن هیدرید و نام تجاری آمونیاک به صورت نمک آمونیاک توسط جابربن حیان کشف شد.

این گاز توسط جوزف پرستلی به صورت خالص تهیه نمود و آن را هوای قلیایی نامید.

این گاز سبکتر از هواست و به راحتی به مایع تبدیل شده و در آب بسیار محلول است.

این گاز گازی بی رنگ،قابل اشتعال و با مزه ای تند و زننده که استنشاق آن در غلظت قابل توجه سبب جاری شدن اشک و سبب خفگی می شود.

تولید گاز آمونیاک

این گاز از تجزیه مواد آلی نیتروژن دار بدست می آید.

مهمترین و پرکاربردترین روش تولید آن به روش مستقیم طی فرایند هابر است.

یکی دیگر از روش های تولید این گاز تقطیر ذغال سنگ و واکنش کلسیم سیانامید با بخار آب

تحت فشار می باشد.

کاربردهای این گاز

1. تهیه ی کودهای شیمیائی

2.بعنوان یک گاز خنک کننده در سیستم های برودتی با نام تجاری R-717

3.سنتز انواع داروها

4. تهیه ی اسیدنیتریک

5.در پاک کننده ها ، اسپری های پنجره ، تمیز کننده ی کف اجاق گاز ، پاک کننده توالت

و…

اطلاعات ایمنی

آمونیاک گازی قابل اشتعال است و در صورتی که در محیط عوامل اشتعال زای دیگر مثل گازهای پایه نفتی و یا مواد اکسید کننده مثل گاز اکسیژن و یا ترکیباتی با واکنش پذیری بالا مثل گاز کلر ، برم و ید حضور داشته باشند بر شدت حریق افزوده می شود.

استنشاق یا تماس با پوست حتی در غلظت های کم هم سبب سوزش و مرگ می شود.

در صورت تماس و آلودگی چشم باید به مدت 15 دقیقه با آب شستشو داده شود.

با توجه به خورنده بودن گاز آمونیاک ، سیلندرهای محتوی گاز آمونیاک می بایست از جنس استینلس استیل باشند.