گاز هوای خشک

تاریخچه

نام این گاز هوای خشک یا هوای فشرده می باشد که به هوای صفر نیز مشهور است.

این گاز را با نماد Z-Air نمایش می دهند.

این گاز همان گازی است که ما در آن نفس میکشیم و زندگی میکنیم

با این تفاوت که نسبت به هوا فشار بیشتری بر آن وارد است.

این گاز در صنعت گاز به مخلوط گازی نیز مشهور است چرا که دارای 20.5% اکسیژن و 79.5% نیتروژن است.

این گاز بی بو ،بی رنگ، و غیر قابل اشتعال است.

تولید این گاز

1.یکی از روش های تولید این گاز «خشک کردن جذبی سطحی» است که این نوع خشک کن دارای یک استوانه گردان می باشد

که حاوی ماده جاذب الرطوبه است و این روش دارای راندمان بالائی است و هوای فشرده ای در آن اتلاف نمی شود

2.از روش های دیگر میتوان به «تراکم بیش از حد» اشاره کرد، در این روش هوا با فشاری بالاتر از فشار کاری متراکم می شود

و سپس خنک شده و بدین ترتیب آب آن جدا می شود، این نوع رطوبت زادائی یکی از ساده ترین راه ها برای خشک کردن هوا می باشد

3. «خشک کن سرمایشی» :در این روش هوای فشرده خنک می شود و به این ترتیب مقدار زیادی از آب موجود در هوا تقطیر شده و جداسازی صورت می گیرد.

کاربردهای این گاز

1.گاز تنفسی در بیمارستان و غواصی

2.در اغلب کالیبراسیون های نشت یاب به عنوان گاز پایه و بالانس

و….

ترکیبات این گاز

از معروف ترین و پرکاربردترین ترکیبات این گاز میتوان به مخلوط آن با متان اشاره کرد

که در سیستم نشت یابی انتقال گاز نقش دارد.

از دیگر ترکیبات آن نیتوان به مخلوز هیدروژن و یا مخلوط هیدروژن سولفید اشاره کرد که باز هم در سیستم نشت یابی انتقال گاز نقش دارد.

اطلاعات ایمنی

این گاز به دلیل داشتن درصد بالایی از نیتروژن و درصد کمی از اکسیژن که رقیق شده است؛

دارای اکسندگی بالایی نمی باشد.

فروش سیلندرهای این گاز

این گاز در سیلندرهایی با حجم 40 و 50 لیتری و با فشار 150 تا 200 بار به فروش می رسد.

شیر سیلندرهای این گاز راست گرد است.

رنگ  بدنه ی سیلندرها طوسی با گلویی سبز است.